Bij gebrek aan personeel werken hier mensen, behandel ze alstublieft voorzichtig

Toen ik begon in de horeca dacht ik er anders over dan ik nu doe. Voor dat ik begon aan de horeca zag ik mezelf altijd vrolijk rondlopen met een brede glimlach op mijn gezicht. Deze gedachten verdween al na iets minder dan een maand. Het is in werkelijkheid allemaal iets anders en hield veel meer in dan ik altijd had gedacht. Ik liep me de hele dag rot over een groot terras met ongeveer 60 kilometer per uur de gasten (ook de niet zo aardige gasten) te voorzien van alles wat ze maar wilden met het zweet op mijn voorhoofd. Als er gasten begonnen te klagen dacht ik bij mezelf 'u kunt toch zien dat ik mijn best doe en niet nog harder kan lopen dan wat ik al doe op mijn nette schoenen' en toch antwoordde ik met een lieve lach, excuus meneer of mevrouw, ik kom direct bij u. Na werktijd maakten we met het nazitten wel is grapjes over dat we eigenlijk met skeelers moesten gaan werken op het terras zodat we sneller konden. In het begin wou ik altijd 86 dingen tegelijk doen, maar al snel kwam ik erachter dat dat niet werkte. Je kunt beter even 5 minuten stil gaan staan alle tafels  bij langs zodat je het overzicht terug hebt.
Bedienen is zo makkelijk nog niet. Het is meer dan een bordje of kop koffie van A naar B brengen. Ook ben ik er achter dat mensen mensen zijn en sommige mensen er voor zijn gemaakt om te zeuren om de kleinste dingen en toch blijft de soms toch wat pijnlijke glimlach op mijn gezicht en doe ik nog beter mijn best dan ik al deed.
Sommige mensen snappen de horeca ook niet (lees: de meesten) zij verlangen dingen van je die onhaalbaar zijn en toch ga je het proberen. Dit zijn ook vaak de mensen die zelf nooit in de horeca of iets dergelijks hebben gewerkt. Toen ik op de Havixhorst werkte heeft een oudere vrouw een keer tegen mij gezegd dat het mijn eigen schuld was en dat ik maar een vak had moeten leren. Zeggen dat ik dat deed had al geen zin meer, want ze had haar oordeel al lang liggen. 'Alleen mensen zonder diploma gaan de horeca in' ik denk dat dat de meest pijnlijke zin is die ik heb gehoord in de afgelopen jaren. Dan heb je ook gasten die je vragen om een droge witte wijn, waarop je antwoord is dat we verschillende huiswijnen hebben een chardonnay een sauvignon blanc en een vedejo en je vraagt welke wijn meneer of mevrouw gewenst had. De vraag die ik daar meerdere keren op heb gekregen was of ik zelf het verschil wel wist.. Daar op geef ik natuurlijk de meest uitgebreide uitleg die ik maar geven kan. Werken in de horeca is meer dan lief en vriendelijk lachen. Je moet verstand hebben, hard kunnen werken, geduld hebben en weten waar je het over hebt. Dit zijn de mensen die nooit 'nee' verkopen aan gasten en koste wat het kost alles voor de gasten over hebben, om hun de beste avond van hun leven te bezorgen.

Bij Bosch-Zicht hangt een bordje met de tekst: "Bij gebrek aan personeel werken hier mensen, behandel ze alstublieft voorzichtig". Een tekst die ik heel passend vind bij de horeca. Er wordt zo weinig verwacht van mensen die echt veel kunnen.