Huiswijnen

Wij hebben zeven soorten wijnen. Twee droge witte, een zoete witte, twee droge rode, een droge rose en een zoete rose. 

De witte wijnen:

Chenin Blanc - Diepe Gronde - 2016 - Zuid-Afrika

De wijn komt uit de zomers lange en zon rijke en milde, natte winterse Westkaap. De wijn is 100% Chenin Blanc druiven en heeft een frisse en fruitige smaak. Het is een prima wijn als aperitief en ook bij stevige vis en kip. 

Chardonnay - Domaine Lalande - 2016 - Frankrijk

De wijn komt uit de Languedoc-Roussillon. Het is een rijke Chardonnay met tinten van tropisch fruit in de geur, mango, perzik en vanille. De smaak is vol en rijp en heeft een dikke structuur en smaken van citrus. Deze wijn wordt geserveerd bij pasta gerechten, wit vlees of gebakken vis.

De rode wijnen:

Shiraz Malbec - Rupes - Argentinie

De wijn komt uit de Mendoza. Het is een robuuste, toegankelijke wijn met in de smaak tinten van zwarte bessen en pruimen en een kruidige afdronk. Wordt geserveerd bij rood vlees en pittige gerechten.

Cabernet Sauvignon - Domaine Lalande - 2015 - Frankrijk

De wijn komt uit de Languedoc-Roussillon. Het is een pittige Cabernet Sauvignon. In de geur zitten tinten van zwart fruit, kruiden en zoethout en heeft een rode smaak met fruit en een zachte afdronk.

De zoete witte wijn:

Semillon - Grille - 2016 - Frankrijk

De wijn komt uit de Bergerac. Het is een fruitige, ronde en frisse wijn. Hij wordt geserveerd als aperitief, als dessert wijn en past perfect bij roquefort kaas.

De droge rose:

Grenache Niellucciu - Terra Antica - Frankrijk

De wijn komt uit de Corisca. Het is een middel droge, fruitige en frisse wijn. De geur bevat rode bessen, grenadine en rozen.  De wijn is soepel, het is een echte door drink wijn. Hij wordt gebruikt als aperitief of geserveerd bij salades.

De zoete rose:

Blend - Carlo Rossi - Californie

De wijn heeft een toegankelijke, zoete smaak en zit vol van fruit, zoals frambozen, aardbeien en watermeloen. Deze wijn wordt gedronken als aperitief en veel geserveerd op feestjes.

De 6 P's

De zes P's bestaan uit: product, prijs, plaats, promotie, personeel, presentatie. Ik ga ze alle zes behandelen bij Bosch-Zicht.

Product: Het product is waar het in de kern van het horeca bedrijf allemaal om gaat. Bij ons gaat het vooral om het eten. De koks hebben goede ervaring, de chef heeft bij verschillende sterren zaken gewerkt/stage gelopen. Bij ons gaat het vooral om dat het eten goed is en de porties royaal, gasten komen bij ons om lekker te eten en daarna weer verder te gaan en niet om een bord te krijgen met een klein stukje groente en een stukje vlees van twintig gram per gang en vijf uur te tafelen. Met de spare-ribs als specialiteit van ons.

Prijs: De prijs heeft ook een grote rol in de marketingmix. De gemiddelde couvert prijs is bij ons €35,- euro de meeste gasten drinken twee drankjes en bestellen een voor- en hoofd- of hoofd- en nagerecht. Onze voorgerechten zijn allemaal rond de €10,- euro, de hoofdgerechten rond de €20,- en de nagerechten beneden de €10,- euro.

Plaats: Bosch-Zicht ligt in het dorpje Echten (Drenthe), een klein dorpje met ongeveer 300 inwoners. De A28 ligt dichtbij, dus je kunt er gemakkelijk komen, ongeacht waar je vandaan komt. Echten ligt in een bosrijke omgeving, overal om je heen ligt bos. Wandelaars en fietsers komen er dan ook veel, maar ook motorrijders, omdat we ook een "motor hotel/cafe/restaurant" zijn. Het vakantiepark De Westerbergen ligt ook dichtbij ons, campinggasten van De Westerbergen komen hier ook veel, ze komen ook jaarlijks weer terug, ondanks dat De Westerbergen zelf ook een restaurant heeft.

Promotie: De naam bekendheid van Bosch-Zicht is in de jaren groot geworden, dit komt vooral door mond-tot-mond reclame. Wij maken ook gebruik van Facebook voor de promotie, hier zetten wij speciale acties op, nieuwe specialiteiten/gerechten of aanbiedingen enzovoort. Verder staan wij ook wel is op evenementen, waardoor we ook promoten.

Personeel: Personeel is heel belangrijk voor een horeca gelegenheid, ook voor de mond-tot-mond reclame, gasten zeggen vaak dat het eten lekker was, maar dit komt ook door de beleving. Ruim 50 procent van de gastenbeleving heeft te maken hoe het personeel met de gasten om gaat. Wij hebben verschillende soorten personeel. We hebben personeel wat een horeca-opleiding heeft gedaan, maar ook weekend/vakantie krachten en personeel wat "geschoold" is door het personeel met horeca-opleiding en door ervaring.

Presentatie: Het personeel wat hier rond loopt is netjes en verzorgd. Het eten gaat mee in ruime porties een bord met het hoofdgerecht en garnering en de garnituren worden verzorgd in kommetjes. De dranken serveren wij altijd uit op een dienblad. Bij ons maakt het niet zo veel uit of je links of rechts uitserveerd, maar dit wordt ook niet verwacht van ons door de gasten. De gasten komen hier binnen in een gemoedelijke sfeer en zo worden zij ook ontvangen. De gasten worden aangesproken met u, maar er wordt ook veel gelachen met de gasten. Al met al, het is niet zo stijf als in de vorige bedrijven waar ik heb gewerkt. De ambiance waar de gast bij ons in terecht komt is een bruin cafe. Ook hebben wij een serre, hier is het altijd mooi licht, maar toch vind ik persoonlijk het "restaurant gedeelte" en het cafe gezelliger, omdat het hier wat donkerder is, overal hangen posters en bordjes aan de muur. Al met al, het is gezellig opgemaakt.

De Noordelijke Haringparty

Om 12 uur kreeg ik een berichtje van een oud collega van mij, waarin stond of ik het druk had vandaag en anders misschien zin had om op de Haringparty te helpen bij de Havixhorst. Ik twijfelde heel erg, want had al andere plannen en het zou 35 graden worden, maar toch leek het me ook wel weer heel erg leuk om weer een dag te helpen op de Havixhorst, om al mijn collega's weer te zien en alle bekenden die op de Haringparty waren. Na een poosje nadenken besloot ik toch om mijn afspraken van die dag te verzetten en ging ik om kwart over 2 met de auto naar de Havixhorst. Ik kwam daar aan in mijn nette jurkje en met mijn nette schoenen. Het voelde alsof ik nooit was weg geweest.
Vorig jaar heb ik de Haringparty helemaal van begin tot einde meegemaakt inclusief de voorbereidingen. De lunch van de voorzitters van de Haringparty liep ik vanaf de eerste dag dat ik bij de Havixhorst werkte. Dit jaar heb ik slechts de dag van het feest meegemaakt en verder niks er om heen, dat is toch wel anders. Het mooiste van dit jaar vond ik dat gasten mij nog herkenden van de Rotary en de A37, ze vroegen hoe het met me ging en maakten een praatje met me.
Maar wat was het leuk om er weer een dagje te zijn en weer even een keer wat anders te doen dan wat ik nu doe. Toen ik het aan collega's van mij vertelde vroegen ze direct: "of wil je weer terug?" Terug ga ik niet, maar het was wel weer een leuke ervaring en ze mogen me zeker vaker vragen als ze personeel te kort komen, maar dan wel het liefst iets eerder van te voren.

Bij gebrek aan personeel werken hier mensen, behandel ze alstublieft voorzichtig

Toen ik begon in de horeca dacht ik er anders over dan ik nu doe. Voor dat ik begon aan de horeca zag ik mezelf altijd vrolijk rondlopen met een brede glimlach op mijn gezicht. Deze gedachten verdween al na iets minder dan een maand. Het is in werkelijkheid allemaal iets anders en hield veel meer in dan ik altijd had gedacht. Ik liep me de hele dag rot over een groot terras met ongeveer 60 kilometer per uur de gasten (ook de niet zo aardige gasten) te voorzien van alles wat ze maar wilden met het zweet op mijn voorhoofd. Als er gasten begonnen te klagen dacht ik bij mezelf 'u kunt toch zien dat ik mijn best doe en niet nog harder kan lopen dan wat ik al doe op mijn nette schoenen' en toch antwoordde ik met een lieve lach, excuus meneer of mevrouw, ik kom direct bij u. Na werktijd maakten we met het nazitten wel is grapjes over dat we eigenlijk met skeelers moesten gaan werken op het terras zodat we sneller konden. In het begin wou ik altijd 86 dingen tegelijk doen, maar al snel kwam ik erachter dat dat niet werkte. Je kunt beter even 5 minuten stil gaan staan alle tafels  bij langs zodat je het overzicht terug hebt.
Bedienen is zo makkelijk nog niet. Het is meer dan een bordje of kop koffie van A naar B brengen. Ook ben ik er achter dat mensen mensen zijn en sommige mensen er voor zijn gemaakt om te zeuren om de kleinste dingen en toch blijft de soms toch wat pijnlijke glimlach op mijn gezicht en doe ik nog beter mijn best dan ik al deed.
Sommige mensen snappen de horeca ook niet (lees: de meesten) zij verlangen dingen van je die onhaalbaar zijn en toch ga je het proberen. Dit zijn ook vaak de mensen die zelf nooit in de horeca of iets dergelijks hebben gewerkt. Toen ik op de Havixhorst werkte heeft een oudere vrouw een keer tegen mij gezegd dat het mijn eigen schuld was en dat ik maar een vak had moeten leren. Zeggen dat ik dat deed had al geen zin meer, want ze had haar oordeel al lang liggen. 'Alleen mensen zonder diploma gaan de horeca in' ik denk dat dat de meest pijnlijke zin is die ik heb gehoord in de afgelopen jaren. Dan heb je ook gasten die je vragen om een droge witte wijn, waarop je antwoord is dat we verschillende huiswijnen hebben een chardonnay een sauvignon blanc en een vedejo en je vraagt welke wijn meneer of mevrouw gewenst had. De vraag die ik daar meerdere keren op heb gekregen was of ik zelf het verschil wel wist.. Daar op geef ik natuurlijk de meest uitgebreide uitleg die ik maar geven kan. Werken in de horeca is meer dan lief en vriendelijk lachen. Je moet verstand hebben, hard kunnen werken, geduld hebben en weten waar je het over hebt. Dit zijn de mensen die nooit 'nee' verkopen aan gasten en koste wat het kost alles voor de gasten over hebben, om hun de beste avond van hun leven te bezorgen.

Bij Bosch-Zicht hangt een bordje met de tekst: "Bij gebrek aan personeel werken hier mensen, behandel ze alstublieft voorzichtig". Een tekst die ik heel passend vind bij de horeca. Er wordt zo weinig verwacht van mensen die echt veel kunnen.

Weinig waardering

Na drie jaar in de horeca gewerkt te hebben kom je er achter dat horecamedewerkers onmisbaar zijn. Toch krijgen we weinig waardering voor ons werk, gasten zien niet dat wij altijd ons best doen en soms komt dat precies op het verkeerde moment.

Om te kunnen werken in de horeca moet je flexibel, sociaal en een goede uitstraling hebben. De horeca medewerkers hebben passie voor hun vak en zullen als doel hebben om het de gasten zoveel mogelijk naar de zin te maken. 

Omdat het werken in de horeca op onregelmatige dagen en tijden is, is het lastig voor ons als horeca personeel om daar omheen dingen te plannen. Als ik wordt gebeld of ik 's avond nog even bij kan springen omdat het erg druk wordt aarzel ik geen moment en zeg ik mijn afspraak af. Dit wordt niet altijd gewaardeerd, maar uiteindelijk snappen ze het ook wel als ik het uitleg. De ene week maak je meer uur dan de andere maand, ook het weer heeft hier vaak mee te maken. Als het regent kan het zo zijn dat je personeel af kunt bellen, omdat het rustiger wordt. Als de zon schijnt en het hele terras ineens vol zit kan het zo zijn dat je extra personeel erbij moet bellen of dat iemand eerder moet komen en overuren maken. Geen probleem, horeca mensen hoor je niet klagen. Want de passie voor het vak die is er.

In de horeca wordt hard gewerkt voor weinig. Er wordt vaak gezegd dat geld niet de grootste stimulatie is, maar het staat wel in de top 5. Een nadeel in de horeca is dat er sinds 2014 geen CAO meer is. Werkgevers kunnen hierdoor makkelijker banen aanbieden voor het minimumloon. Als je in de horeca werkt en je vindt dat je meer moet verdienen heb je niets om op terug te vallen. Als werknemer is het belangrijk om een werkgever te zoeken die het werk weet te waarderen. Een echte horeca medewerker zou altijd hard werken en het beste voor zijn gasten willen. 

Wat ik super irritant vind is dat als je op een warme dag het hele terras vol hebt zitten en je al super goed je best doet, de keuken niet sneller kan en je benen ook niet. Dat de mensen dan gaan zwaaien naar je terwijl je ze al verwelkomt hebt en al hebt gezegd dat je zo snel mogelijk bij hun komt.. Maar altijd blijven lachen en vriendelijk blijven. 

3 jaar later..

Tijdens die opleiding was ik ook al veel op boerderijen van vrienden van mij, melkte ik zo nu en dan of hielp ik mee met andere dingen op de boerderij. Toen ik erachter kwam dat ik niet voor de rest van mijn leven in de horeca wil werken, ging ik na denken over wat ik nou echt wil. Ik heb het veel met vrienden van mij er over gehad wat nou wel echt bij mij paste en naar hun mening gevraagd. Toen ben ik erachter gekomen dat mijn passie bij het boerenleven ligt. 
Ik ben in februari naar de open dag van de Aeres hogeschool in Dronten geweest en heb mij een paar dagen later direct ingeschreven. Daar ga ik de opleiding Dier & Veehouderij volgen. Ik heb gekozen voor deze opleiding omdat ik iets wil doen in de richting van bedrijfsopvolger of adviseur in de agrarische sector. Voor dit beroep moet je flexibel en creatief zijn, ook moet je nieuwe ideeen hebben voor de toekomst van de dierhouderij of veehouderij. In deze studie wordt er veel gedaan aan de beroepspraktijk. 
In Dronten dichtbij de school staat het Aeres Praktijkcentrum Dronten. Je krijgt daar les in verschillende onderwerpen en voert daar proeven en onderzoeken uit, bijvoorbeeld over de verschillende grondsoorten. Bij de opleiding worden de ondernemers uit het bedrijfsleven ook veel betrokken zoals de mengvoerindustrie, accountants en adviseurs. Op het praktijk centrum is ook plaats voor drie dier en veehouderij studenten om te wonen. Om daarvoor in aanmerking te kunnen komen moet je je CV en motivatie mailen, dit heb ik natuurlijk direct gedaan. Als je wordt uitgekozen om daar te kunnen wonen dan ben je verantwoordelijk voor de jongvee stal en doe je 's avonds een avondronde, dit houdt in dat je het voer aanschuift, een globale check doet op bijzonderheden, de attentie koeken ophalen en je hebt afkalf dienst door de weeks en ik het weekend (in het weekend om de drie weken, dit doe je dan in overleg met je medebewoners). In overleg kun je extra uren erbij krijgen, dan kan je doordeweeks en/of in de weekenden. 
Het praktijkcentrum heeft ruim 340 hectare bouw en grasland en drie verschillende melkveebedrijven. Bij het ene bedrijf ligt de focus op veevoeding en onderzoek, de ander op automatisering en de laatste op beweiding. Je leert er de praktische vaardigheden, maar ook ondernemen. Op de melkveebedrijven krijg je ruimte om te experimenteren en ben je zelf verantwoordelijk voor het runnen van de bedrijven. Naast melkvee bedrijven hebben ze ook een bedrijf met varkens, legkippen, schapen en een paardenpensionstal. Ook deze bedrijven worden dagelijks gerund door studenten. Als ik klaar ben met de opleiding wil ik graag de kant op van praktijk onderzoeker in de gezondheid en welzijn of specialist in de jongvee op fok.

3 verschillende bedrijven

Op dit moment doe ik de opleiding leidinggevende gastvrouw/hotel-, congres-, & evenementen management BBL, waar ik erg veel geleerd heb. Drie jaar heb ik in de horeca gewerkt in allemaal verschillende bedrijven. Het eerste jaar ben ik begonnen bij hotel & restaurant Wesseling in Dwingeloo. Dit was ook mijn eerste jaar in de horeca, bij hun heb ik de basis geleerd. De menu kaart was geinspireerd op de thema's brasserie, Frankrijk en diversiteit. De meeste mensen die er kwamen dineren aten drie gangen met bijpassende wijnen. De tafels dekten we op met linnen lopers en zilver bestek. Toen Wesseling twee weken gesloten was wegens de grote schoonmaak heb ik twee weken gewerkt bij grand cafe en hotel De Brink, waar de zelfde eigenaar op zat als bij Wesseling, hier was het altijd ouderwets gezellig en het restaurant was minder chique en strak. In dit restaurant hadden we twintig verschillende bieren. 

Mijn tweede jaar heb ik gewerkt bij chateau hotel de Havixhorst in De Wijk. Het is een havezathe op een landgoed vol inspiratie met historie, natuur en cultuur. Een mooie beeldentuin binnen de grachten. De keuken was klassiek en werkte met veel streekgebonden producten. De meeste gasten die er dineerden kozen voor een zes gangen menu met bijpassende wijnen uit de geworven wijnkelder waar we ook wijn en whisky proeverijen verzorgden. Tijdens mijn periode op de Havixhorst liep ik altijd in het restaurant het diner en de lunch. Ik heb mee gedaan aan een wedstrijd waar ik super veel van geleerd heb. Mijn jaar bij de Havixhorst is daarom ook een hele belangrijke periode voor mij in mijn leven geweest.

Mijn derde en laatste jaar heb ik er voor gekozen om bij hotel, cafe en restaurant Bosch-Zicht te gaan werken. De kroeg van Echten, waar ik ook woon. In het weekend draaien we meestal tussen de 200 en 300 man per dag diner. Het hotel is in de weekenden altijd goed tot vol bezet en het cafe zit in het weekend ook altijd vol. Door de weeks is het rustiger en zitten we meestal rond de 50 couverts. Wat ik leuk vind bij Bosch-Zicht is dat er veel bekenden en vrienden van mij komen dineren, lunchen of aan de bar borrelen. Het is er altijd gezellig, we hebben een team wat goed op elkaar is ingespeeld en de werkgevers zorgen goed voor hun personeel. 

Restaurant Poortman

Jarno Eggen en Cindy Borger de eigenaren van De Groene Lantaarn** in Zuidwolde zijn een nieuw project gestart. Ze gaan twee oud werknemers helpen bij het starten van een restaurant in Veeningen genaamd Poortman. Jarno en Cindy hebben zelf het pand gekocht, maar Jarno wil het niet benoemen als zijn tweede zaak, ook al voelt het wel zo, geeft hij zelf toe. Bij Poortman wordt Maurice Grendelman chef-kok en zijn vriendin Anandi van Dijk gastvrouw. Ze zijn van plan het restaurant half september te openen. Jarno en Cindy gaan de nieuwe restaurateurs van het begin tot het einde begeleiden. Dit in een tijdsbestek van 10 jaar.

Restaurant Poortman heeft 80 couverts, ze gaan met dezelfde leveranciers werken als wat de Groene Lantaarn op dit moment doet. De kaart wordt wel anders. Je kunt maximaal drie gangen bestellen en op de kaart komen gerechten die bekend zijn uit een cafe/restaurant. Ze willen de simpele gerechten bereiden, maar dan wel met de allerbeste kwaliteit.

Het personeel gaan ze onderling uitwisselen, maar 1 ding staat vast. Cindy en Jarno blijven bij De Groene Lantaarn. Jarno is wel culinair adviseur en nauw betrokken bij de menukaart van Poortman. Het pand van Poortman is meer dan 100 jaar oud, maar ze willen op dit moment vooral dat het gaat om de beleving van het eten en het drinken. In de toekomst willen ze investeren in het interieur.

Ik ben erg benieuwd na het nieuwe restaurant en ga als het geopend is direct reserveren! 

Kroket

Gister avond heb ik met de jongens wat gegeten bij de snackbar. Ik bestelde een kroket met mosterd en een bakje friet met mayonaise. Waarom bestel je iets bij de snackbar? Dat doe je simpel weg gewoon omdat je er zin in hebt. We gingen zitten en onze bestelling kwam er al snel aan. Ik zag de kroket en het eerste wat ik dacht was: Oma. 

Mijn Oma haar lievelings snack was kroket. Ongeveer een maand geleden is ze tot ons groot verdriet komen te overlijden. Op haar begrafenis kregen alle gasten bij de condoleance koffie of thee met broodjes ham en kaas, daarnaast kreeg ook iedereen een broodje kroket. Er waren meer dan 200 gasten, waardoor ik direct al dacht, hoe kan het dat die kroketten zo snel klaar zijn voor zoveel personen. Toen ik dat dacht zei een neefje van me "Wat voor kroketten zijn dit?" Waarop de vriend van mijn nicht antwoordde "Volgensmij zijn het wel Van Dobben kroketten". Toen ik de kroket wou pletten op mijn broodje leek het net rubber. Mijn neefje zei: "Dan weet ik het al, het zijn oven kroketten, die eet ik ook vaak tussen de middag". Toen werd ook duidelijk hoe ze 200 kroketten allemaal tegelijk klaar konden krijgen. 

Een kroket eten is voor mij nooit meer zomaar een kroket eten, maar met een lach en een traan een mooie herrinnering aan een super sterkte vrouw.