dinsdag 10 februari 2015

Wynand Vogel

Wat een rustige avond zou gaan worden pakte allemaal nog even wat anders uit. Ook heb ik een groep met mensen van de jury bij het evenTT bediend.

Wynand Vogel was één van de gasten. Wynand Vogel is een bekend figuur wanneer het gaat om gastronomie. Hij ontving twee keer de titel van Beste Restaurant van Nederland en werd ook door het Duitse magazine Der Feinschmecker als zodanig uitgeroepen, kan bogen op het grootste palmares van alle wedstrijdkoks ooit, leidde diverse latere sterrenchefs op, werd benoemd tot lifetime erelid van de wereldkoksorganisatie en tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau, diende bij het Korps Commandotroepen, was ontwikkelaar van het meesterkokexamem en medeoprichter van het Gilde van Meesterkoks, schreef boeken en was tenslotte gedurende 12 jaar hoofdinspecteur van Lekker. Norbert Koreman, uitgever van Culinaire Saisonnier, besloot om Wynands' biografie te schrijven. Het geeft goed tijdsbeeld van meer dan vijftig jaar Nederlandse gastronomie. Dit is het boek wat ik heb gekregen en waar ik nu mee ga beginnen om in te lezen. 

Mocca d'Or

Donderdag 5 februari had ik al mijn moed bij elkaar geschraapt om op krukken naar Zwolle te gaan. Eerst miste ik de trein op station Hoogeveen, dit omdat ik er niet aan had gedacht dat ik op krukken door de sneeuw wat minder snel ben dan anders. Na een half uur te hebben gewacht in de sneeuw kwam mijn trein er aan. Toen ik mezelf lekker warm in de trein had geïnstalleerd kwam er een iets te vrolijke conducteur langs. Net voorbij station Meppel stond de trein ineens stil. Een stem zei door de intercom dat we vanwege een wisselstoring even moesten wachten op twee treinen. Dit duurde meer dan twintig minuten. Toen de twee treinen uiteindelijk gepasseerd waren. Zei de vriendelijke stem weer door de intercom "ik zie nog een trein aankomen, dus daar wachten we ook nog even op." De stem heeft daarna nog een stuk of drie keer door de intercom gemeld dat we op nog meer treinen gingen wachten. Bij elkaar heeft het wachten allemaal meer dan drie kwartier geduurd. Op station Zwolle aangekomen had ik geen idee welke bus ik moest nemen naar Mocca d'Or. Na een hoop gezoek en gevraag ben ik maar in een taxi gestapt. Toen ik na veel pijn en moeite eindelijk bij Mocca d'Or was kwam Nick (de jongen die drie koffie cursus ging geven) naar mij toe "ik heb een verrassing voor je.. je mag zo meteen twee trappen op." Ik zuchtte is een keer heel diep en toen heeft meneer Nick me even twee trappen opgetild.

Nadat we eerst een hele boel interessante informatie over ons heen hadden gekregen, kregen we een rondleiding door de koffie branderij. Er is ons laten zien uit welke landen ze koffiebonen hadden ingekocht en hoe lang en op hoeveel graden de koffie bonen werden gebrand om er de beste smaak uit te krijgen. Na een leuke rondleiding gingen we zelf aan de slag. We hebben gezien en geproefd wat er gebeurt als de doorlooptijd van de koffie te snel is. Daarna kregen we een cursus hoe we zelf goede en lekkere cappuccino's konden zetten.

Het was ondanks alles een leerzame en uiteindelijk toch nog leuke dag!